Categorie: Zomaar

NS

 

Den Haag, met de auto?? Durven we de files aan op de ring in Antwerpen en het verkeersinfarct in Breda of Rotterdam? Toch liever niet, was ons algemeen oordeel. Bovendien, het milieu wil ook wel wat… Dus met z’n allen beslist, ‘toch’ de trein te nemen…

Bij het uitpluizen van de prijzen, 44 € per persoon dat viel nog wel mee…

Bij het boeken een week later was diezelfde prijs als iets minder… 64 €

Maar voor die prijs, daar heb je wel wat voor: een reis met de NS? De wat? De EN_ES? Nederlandse spoorwegen dus…

9u24 was ie stipt in Mechelen. Mooi zo. En die zetels, die zitten wel goed op zo’n IC… En eigenlijk redelijk proper ook! En zitplaatsen! Wat wil je nog meer. De overstap in Breda was perfect getimed.

Het gemeentemuseum: prachtig gebouw. Erwin Olaf’s recente werk: van een dito niveau. Het slaatje met geitenkaas van een zelfde kwaliteit!

beeld © Erwin Olaf smartphonefotografie © Hugo Neufkens

Wat een prachtige dag. En dan hadden we nog recht op het vroegere zwart-wit werk van Olaf: wat een beeld én printkwaliteit zeg. Vitaminen voor al die huidige doka werkers!

Na enig zoekwerk vonden we onze trein voor de terugreis… redelijk volzet…redelijk in stilstand… Al de Hollandreizigers gedwee de instructies volgend van de treinbestuurder. We werden correct verwittigd van vertragingen (eerst 20′, 30′ tot 50′) en dito panne_uitleg. Zaten we toch op geen FYRA exemplaar??? 🙂 Tot slot werd er ons aangeraden om over te stappen. Blijkbaar een ander FYRA exemplaar, want je raadt het nooit: ook in Rotterdam hadden we af te rekenen met… jawel: pannes

Ondertussen hadden we ons al een tijdje in Colombus modus geswitcht: niet het doel van de reis is belangrijk, wel het onderweg zijn… 🙂

2u30 later dan voorzien ‘vaarden’ we het station van Mechelen binnen….

Gelukkig, en na Olaf, kon onze dag niet meer stuk…

beeld © Erwin Olaf smartphone © Hugo Neufkens

Op de koop toe….: een dag nadien kreeg ik een mail van ‘de NS’ met de vraag om een tevredenheids enquete in te vullen…

“Wij hopen dat u genoten heeft van de reis naar Mechelen… Hoe was uw reis? Wij horen graag hoe uw reis is gegaan en of er nog punten zijn ter verbetering.”

Hoe attent vol… Of hoe noemen ze dat? Nederlandse branie, Hollandse lef???

fotogroet, fred

Haat-Liefde

 

Heeft het met het grote verschil van zoveel detail van 4/5 inch en midden formaat film opnames iets te maken? Of is het dat moeilijker inscannen van de negatieven en het inschatten van het potentiële beeld?

Waarom verwensen we telkens, bij het inscannen van de ‘kleinbeeld’ negatieven dat pietluttig formaat? Is de V-700 Epson scanner de oorzaak? De negatiefhouders?

In andere foto biotopen wordt zo’n formaat nochtans ‘fullframe’ genoemd. 🙂

Haat-Liefde dus in de hogere graad ? Alvast haat…Maar waar is de liefde?


digi fotoke van silver gelatine (bariet) print op Ilford MGIV WA, selenium getoned

Wel, die liefde, die vind je in de doka. Pas bij het printen in de doka krijgen we een beter idee krijgen van contrast, scherpte, diepte, licht mogelijkheden van dat kleinere negatief formaat. Een contactsheet daarentegen, met de minder jonge ogen, dat lukt niet zo goed, en het zegt hoogstens iets over de compositie van het beeld. Scannen geeft ook weinig inzicht van de ‘printkracht‘ van de opname… [hé een nieuw woord ontdekt… 🙂 ]

“De printkracht van een analoge kleinbeeld film opname“: je moet er telkens knarsetandend naar op zoek, maar éénmaal gevonden…

Haat-Liefde dus…


digi fotoke van silver gelatine (bariet) print op Ilford MGIV WA, selenium getoned

fotogroet, fred

Auto_strades

Vandaag nog eens autostrades gedaan…  Richting Lokeren (Filip Naudts)… Auto_strades??? Eerder auto_obstructies… Man, man, man: je rijdt ‘helemaal_niet’ op een autostrade,  eerder ‘door’ een ‘één langgerekte goederen opslagplaats tunnel’!!!

ps: de TT van Filip Naudts was voor 75% eentje van print_tentoonstellings_ onkunde… 

Tenminste bij daglicht (14uur):  de Diasec beelden (foto’s achter een soort glas) zijn eerder spiegels, het soort filligran in de grote prints werkte, bij daglicht, biezonder storend, prints achter glas doen het niet, prints op twee meter hoogte doen dat ook niet.  Is het “eye of the beholder” nog wel belangrijk??

Slechts van 2 of 3 prints kon je met bewondering en zonder ergernis genieten.  Uiteraard ook bewondering voor al het portretwerk en de beelden op zich: echter, op een pc scherm ga je er méér kunnen van genieten.

Zonder_foto_groet, fred