Categorie: KB

Uit de oude doos_04

Leuke opdracht van Carlo*: textuur in de studio (we zeggen zowat 2002)… En hij gaf ons een geniale tip om het strijklicht goed te plaatsen, benieuwd dat hij die nog weet?! 🙂

Ruwe KB scans in batch! (een beeld is pas een beeld als het geprint is en onder het juiste licht getoond)

© efbeo

fotogroet, fred

* Carlo Valkenborgh, super leraar/meester printer aan de Fotokunst afdeling van de academie van Hasselt

Verzoend

‘De wet van behoud van ellende’: geldt ze in de fotografie nog méér dan in andere disciplines??

Hoedanook: dat KB (kleinbeeld) gevecht met de scanner, ik word er moe van. Gefrustreerd, helemaal niet tevreden van de kwaliteit. (Voor alle duidelijkheid dat KB is in die andere wereld de FF… 🙂 )

En dus kwam dat KB ‘hier’ (bijna) niet meer aan bod. Tot ik gisteren, nadat voor de zoveelste maal die scans niet voldeden, ik terug de doka indook en koos voor de ultra trage print… Met de Leitz 1C… Condensor dus voor de ingewijden.

Leitz 1C, een bijouke van technologie!!!

Traag: heel zeker: meestal werk ik voor MF en LF met de Splitgrade en het zoeken naar de juiste tijd en gradatie werkt toch veel vlotter. Anderzijds de mooie korrel die je bij een condensor krijgt…

Amper 6 trage prints vandaag, voor een ongeduldigheid als ondergetekende, dat kan tellen of vooral niet tellen… 🙂 Maar het resultaat leidt tot verzoening. Wat die HP5 doet in x-tol, aangename korrel in die condensor, áls je heel goed kijkt. Prachtige prints, het maakt je bij valavond een tevreden man. En de angst dat die kleinbeelden toch niet ‘dat’ zijn, valt helemaal weg. Vanaf nu dus, geen scans meer, alleen prints

© efbeo snelle digibeeldjes van silver gelatine prints

En dan het besef dat ik van die kleinbeeld filmen tot nu toe veel te weinig beeldjes heb geprint… help, help…Onrust één en al… 🙂

allez, allez

fréderique l’argentique

Amelie

We voelden al een hele ochtend dat het kosmopolitische Brussel in een lente mood was.. Iedereen vriendelijk én medewerkend. En we hadden nog honger… ‘portret’ honger…

Een koptelefoon loopt haastig langs. Tussen de twee oorkleppen leuke kijkers. Als in m’n beste minivoetbaltijd vroeg ik haar meteen : “Of we van haar een straat_portretje mochten maken?”. Het mocht…

En plots verscheen er een ander mens voor de camera, duidelijk een specialiste in de camera communicatie. Het verbaasde ons niet, ze was ‘model’. Een Zweeds model! Asjemenou… 🙂 Instagram: @amelie.karlsbro.

© efbeo (digitfoto van een nog niet droge analoge print) 🙂

Tussen haakjes: dat is wel het leuke aan die fotowandelingen: je bent voortdurend aan het ‘casten’… ja… nee… ja… nee… De zintuigen steeds in alarm fase…

Ondertussen was ik wel méér en méér aan het sakkeren dat ik ‘noch’ met het juiste filmformaat, ‘noch’ met de juiste lens, én zonder statief en reflectiescherm op pad was… Viermaal foei, dat worden herexamens!

Maar het leuke is, beste ‘volger’, Amelie is akkoord voor dat herexamen!

Als afsluiter, niet echt dezelfde schrijfwijze… 🙂

allez, allez

frederique l’argentique

Over en Out

Het was me wat dit jaar: populisme van hier tot ginder, van Trump naar Johnson, van Jambon ea Van Griekens’. Hoe dommer, hoe liever, hoe méér gelovigen…

Terwijl dit schrijfseltje vorm krijgt hoor je doffe klanken van een niet beter wetende, met een door de commercie platgewreven denktank, (tank? tankje!…) z’n jaarlijkse bommetjes gooiend.

Gelukkig was er vanmorgen Zeno, die me ‘doordringend’ aankeek… Geen mooi licht was het, voor alle zekerheid toch een klein cameraatje meegenomen (voor de laatste dag van het jaar en met veel te weinig inspiratie de laatste weken). Dat kleinbeeld, het ligt me niet echt, ik spring er veel te slordig mee om. Toch lang genoeg gewandeld en (hij) gesnuffeld om dat filmrolletje vol te krijgen (terwijl hij snuffelt, tijd om de camera te richten).

Nog 24/48u en dan is het over en out, én een dom jaar, én die domme eindejaarsfeesten.

Ik wens jullie allemaal een slimmer en een gezonder lichtjaar 2020… 🙂

fotogroet, anno 2019

fred

Haat-Liefde

Heeft het met het grote verschil van zoveel detail van 4/5 inch en midden formaat film opnames iets te maken? Of is het dat moeilijker inscannen van de negatieven en het inschatten van het potentiële beeld?

Waarom verwensen we telkens, bij het inscannen van de ‘kleinbeeld’ negatieven dat pietluttig formaat? Is de V-700 Epson scanner de oorzaak? De negatiefhouders?

In andere foto biotopen wordt zo’n formaat nochtans ‘fullframe’ genoemd. 🙂

Haat-Liefde dus in de hogere graad ? Alvast haat…Maar waar is de liefde?


digi fotoke van silver gelatine (bariet) print op Ilford MGIV WA, selenium getoned

Wel, die liefde, die vind je in de doka. Pas bij het printen in de doka krijgen we een beter idee krijgen van contrast, scherpte, diepte, licht mogelijkheden van dat kleinere negatief formaat. Een contactsheet daarentegen, met de minder jonge ogen, dat lukt niet zo goed, en het zegt hoogstens iets over de compositie van het beeld. Scannen geeft ook weinig inzicht van de ‘printkracht‘ van de opname… [hé een nieuw woord ontdekt… 🙂 ]

“De printkracht van een analoge kleinbeeld film opname“: je moet er telkens knarsetandend naar op zoek, maar éénmaal gevonden…

Haat-Liefde dus…


digi fotoke van silver gelatine (bariet) print op Ilford MGIV WA, selenium getoned

fotogroet, fred