Vanwaar die ingeslepen neiging van specimen (v, x of m) om te pleasen? Het hoofd schuin te houden als plots een camera in ‘beeld’ verschijnt. De zoektocht naar het waarom van die ingebakken houdingen en hoe het zo gelopen is: ‘k zal wel enkele psy boeken moeten raadplegen….
En dan sta je daar als fotograaf: het onderwerp/slachtoffer draait zich in alle ‘schuinscheefse’ toestanden om het toch maar goed te doen op de pellicule!
En, dilemma voor de fotograaf: het ‘Vierkant’ verdraagt qua compositie wél wat scheve lijntjes… Dan help je toch met nog wat met aan je statief te prutsen. Schuin, schuiner, schuinst…
En wat dan met ‘The Beholder’? Elk modern schermpje flipt weg als je het nog maar even ‘schuin’ wil vasthouden. Voor de goeie verstaander, in de tegenovergestelde richting, juist … 🙂
Toch even kijken op het old fashioned vast scherm van die oude pc?
Of toch maar wachten op de gedrukte krant en z’n bijlages ??..
fotogroet, efbeo
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Dutch_angle
De mensen van de cinema wisten dit al heel lang 😁
LikeLike