Gevecht

Het leuke ‘gevecht’ met het bariet papier…

In tegenstelling met het rc (‘plastiek’) doka papier vraagt het barietpapier wél wat extra aandacht. Na het selenium tonen en goed naspoelen volgt het drogen, liefst in een niet te droge (luchtvochtigheid) ruimte. Ideaal is bvb een halve kelder ruimte (half in de grond dus). Hoe langer het droogproces duurt, hoe minder krulling. De bariet eerst goed droogzemen met een zacht zeemvel en voor dat doel alleen (strikt) gebruiken.

Omgekeerd (met de ‘beeld’zijde niet zichtbaar) op het horren droograam leggen. en een nachtje geduldig wachten. Maar dan nog heb je barietjes die er zo uit het droogproces komen.

Na hun nacht rust gaan de barieten de ‘oven’ (Bienfang hittepers) in. Meestal 2′ aan 93°C, maar m’n ervaring is dat ze ook een temperatuur van 123°C kunnen verdragen (bij het kleven op aluminium bvb).

Eens uit de ‘oven’ de bariet afkoelen op een koud oppervlak. In dit geval een koude marmersteen.

Maar dan nog hebben de barietjes goesting om weliswaar gelijkmatig te ‘krullen’ (afhankelijk van het lot en papierrichting waarin ze versneden zijn). Daarom wordt er een hele tijd gewichtig gedaan: een Volkern paneel en wat gewichten doen hier wonderen en breken de laatste weerstand… 🙂 🙂