Station Vilvoorde…een Rolleiflex rond een nek voorbijwandelend..het trok méér dan m’n aandacht… en ik had nog tijd (neen de trein was niet te laat, ‘ik’ was weeral te vroeg…)
(Dat ‘te vroeg’ zijn is een misvorming, van 25 jaar met dagelijkse ‘afspraken’ en files te werken…)
Stiekem ‘hem’ dus ingehaald… het was een Rollei 4, hij was pas een dag of twee ‘jong’. Betweterig wees ik hem wat prachtig licht van die ochtendmist aan: we wisselden nog wat gegevens uit. Hij (Sander of Lander, ja dat gehoor van me… ook nog iets dat verslijt 🙂 ) Hij ging me de foto doorsturen, erg benieuwd ernaar.
Bij de terugreis een lensje en een camera getest: het prachtige ochtend licht (ps), dat je bijna niet ziet, was al helemaal weg.
fotogroet, fred
ps: uitspraak van Pol Vandepitte: “Het mooiste licht is het licht dat je ‘bijna’ niet ziet… “
efbeo blog 