Het was me wat dit jaar: populisme van hier tot ginder, van Trump naar Johnson, van Jambon ea Van Griekens’. Hoe dommer, hoe liever, hoe méér gelovigen…
Terwijl dit schrijfseltje vorm krijgt hoor je doffe klanken van een niet beter wetende, met een door de commercie platgewreven denktank, (tank? tankje!…) z’n jaarlijkse bommetjes gooiend.
Gelukkig was er vanmorgen Zeno, die me ‘doordringend’ aankeek… Geen mooi licht was het, voor alle zekerheid toch een klein cameraatje meegenomen (voor de laatste dag van het jaar en met veel te weinig inspiratie de laatste weken). Dat kleinbeeld, het ligt me niet echt, ik spring er veel te slordig mee om. Toch lang genoeg gewandeld en (hij) gesnuffeld om dat filmrolletje vol te krijgen (terwijl hij snuffelt, tijd om de camera te richten).
Nog 24/48u en dan is het over en out, én een dom jaar, én die domme eindejaarsfeesten.
Ik wens jullie allemaal een slimmer en een gezonder lichtjaar 2020… 🙂
fotogroet, anno 2019
fred