Heb jij dat ook?? Dat je zo weinig vertrouwen hebt in de ‘leveranciers’ van vandaag?
Batterijtjes worden zo geprogrammeerd dat na 2 jaar de geest geven. Een CD of DVD ‘opzetten’ doe je met een bang hart, zouden die het nog doen? Een fototoestel dat het 3 jaar uithoudt, gezegend ben jij. Wasmachines en smartphones ontvlammen. VW belazert ons dat het niet mooi meer is…
Alles waar software inzit (SW, eswé voor de gemakkelijkheid), kan ons, gewild of ongewild, door tegenslag of geprogrammeerd, steeds op het slechtste moment in de steek laten, en meestal vroeger dan later. Ik typ hier met een bang hart, vraag me af wanneer ik nog een back-up gemaakt heb van al die SW, de paniek slaat toe.
‘SW’ zorgt ervoor dat we afhankelijk zijn van de leverancier, elk product wordt een ‘gesloten systeem’. Je kan niets meer zelf herstellen: overgeleverd aan z’n goodwill mét bijhorend prijskaartje.
‘SW’ bezorgt ons stress…
Software zou het ons gemakkelijk maken… maar is dat wel zo? Elk voordeel heeft een nadeel (dixit Cruyff beweert men, maar ‘sales people’ weten wel beter). En ja ik besef, we kunnen amper ‘terug. Maar soms, soms… 🙂
En vandaag, grote glimlach, vandaag ‘ligt’ er hier een ‘LP, long playing record‘ (je leest het goed) een LP van Leonard Cohen in levende lijve op tafel (foei van mij, iets te oneerbiedig dit). Neen niet z’n LP ‘The best off” van het gezegende jaar 1961, neen neen, een LP van vandaag, van nu!
Ik ruik de vinyl. Ik hoor de statische elektriciteit knetteren als ik ze uit haar hoes neem: verjaag alle stofjes en bescherm ze tegen alle mogelijke krasjes, maar hier ik ben zeker van, deze gaat het nog doen: jaar in jaar uit, zonder stress, zonder druk. Vinyl waar je kan opbouwen, op vertrouwen. Met af en toe een krasje, zalig.
Er zijn nog zekerheden in het leven…
Groet, Fred
efbeo blog 